Herinneringen aan Aad Mansveld
Op een uitstapje naar Oostenrijk deelde Henk van Leeuwen (speler van FC Den Haag en international) zoals altijd in het trainingskamp een kamer met zijn grote gabber Aad Mansveld."Wij logeerden in Velden en uiteraard wilden Aad en ik 's avonds laat uit het hotel ontsnappen om de bloemetjes nog eventjes behoorlijk buiten te zetten. Op de eerste verdieping hadden we een kamer met balkon. Aadje klimt over het balkon, hangt even aan de rand, laat zich vallen. Bóóóóing, hij was geland.Toen ik, ik hang aan het balkon, ik hang en blijf angstig hangen, want de klap waarmee Aad op de grond terecht was gekomen, had toch wel deprimerend hard geklonken. Enfin, terwijl ik aan het hangen ben, begint me die Aad beneden te schateren. Ik heb nog nooit iemand zo hard horen lachen.Maar het gevolg was wel dat de meneer die in de kamer onder ons sliep, wakker werd. Die wrijft z'n ogen uit, kijkt naar buiten en gééft een gil. Want wat zag-ie? Mijn twee bengelende benen voor zijn raam. Even later hebben Aad en ik op een bankje in het park van Velden nog een kwartier lang zitten schuddebuiken van de pret." Met vertedering in de ogen kan Henk van Leeuwen over de onvergetelijke Aad Mansveld praten: "Wat een kerel was dat, grandioos. Belde hij me met een verdraaide stem op. U spreek met Wim Schild van de Haagsche Courant, klonk het dan. Ik wilde graag een telefonisch interview met u. Gaf ik allemaal keurige antwoorden, hoorde ik ineens aan de andere kant van de lijn die daverende Mansveld-lach."
Rob Vente, Haagsche Courant
Sharennnn!