In het turnen bereikte ze grote hoogtes, maar net niet de absolute top. Ze had de pech tot een generatie te horen (geboren halverwege de jaren 70) die barstensvol talent zat, en de ene internationale prijs aan de andere reeg. Omdat meiden als Lavinia Milosovici, Cristina Bontas en Gina Gogean nog net iets beter waren dan Vanda, viel zij in de Roemeense nationale selectie vaak buiten de boot.

Toch vervulde zij haar rol als reserve met enthousiasme, met als resultaat dat zij ook de nodige prijzen pakte. In 1991 keerde ze van de Europese Jeugdkampioenschappen terug met twee gouden plakken, en een jaar later haalde ze samen met haar teamgenoten zilver binnen op de Olympische Spelen van Barcelona.

In 1994 stopte ze op 18-jarige leeftijd met de wedstrijdsport, en maakte ze de middelbare school af. Daarna ging ze naar de sport-universiteit, maar daar zat ze nog maar nauwelijks op, of ze ontving een aanbod uit Canada, om daar coach te worden. Vanda aarzelde geen moment en pakte haar koffers.

Ze gaf les in achtereenvolgens Ontario en in Texas en South-Carolina in Amerika, toen ze zonder werk kwam te zitten. Ze vloog terug naar Roemenië en nam daar een besluit waar we haar nog elke dag dankbaar voor zijn: ze poseerde voor de Roemeense Playboy, het nummer van augustus 2000. "Alles was perfect. Ik ben blij dat ik deze ervaring gehad heb," zei ze over de fotosessie, die haar 5.000 dollar opleverde.

Drie maanden later deed zich een nieuwe kans voor in Canada, en weg was ze weer. Na een paar maanden in Hamilton startte ze op 16 juli 2001 op het Tumblers Gymnastics Centre in Ottawa, en daar werkt ze nu nog steeds, zo valt op de website van deze club te lezen. "Ik woon hier geweldig, werk hier geweldig en heb geweldige mensen om me heen. Als je iets wilt presteren in het gymen, moet je echt naar Tumblers komen!"