FEYENOORD
PSV-trainer Guus Hiddink vraagt zich af waarom Feyenoord een zoveel betere club is dan PSV. Hij breekt zijn hersens erover, maar hij komt er niet achter. Dus op een dag trekt hij de stoute schoenen aan, en onderneemt de reis naar Rotterdam.
Ruud Gullit ontvangt hem gastvrij. "Guus jongen, ik zal je uitleggen waarom Feyenoord zoveel beter is. Kijk, wij trainen onze spelers niet alleen op fysieke fitheid, maar ook op geestelijke conditie. Ik zal het je laten zien." Hij draait zich naar het trainingsveld toe en roept Ewi Smolarek bij zich.
"Smollie," zegt Gullit, "Luister goed. Het is NIET je broer, maar toch is het de zoon van je vader. Wie is dat?"
"Nou," antwoordt Smolarek, "dat ben ik zelf."
"Uitstekend!" roept Gullit. "Zie je wel, Guus?"
"Nou zeg, tjongejonge," zegt Hiddink.
Ze nemen afscheid en Hiddink rijdt als een speer terug naar Eindhoven. Ik ga het meteen uitproberen, denkt-ie. Dus hij rent naar het trainingsveld van PSV, en roept Van Bommel bij zich.
"Mark, luister goed," zegt-ie. "Het is NIET je broer, maar toch is het de zoon van je vader. Wie is dat?"
"Huh?" klinkt het uit de mond van Van Bommel. "Nou, dat weet ik zo gauw niet hoor, trainer. Vindt u het goed als ik eerst even een rondje loop om erover na te denken?"
"Prima," antwoordt Hiddink.
Dus Van Bommel begint aan zijn rondje. Hij piekert en piekert, maar hij weet het niet. Onderweg komt hij Vennegoor of Hesselink tegen. "Jan jongen," zegt-ie, "je moet me helpen. Het is NIET je broer, maar toch is het de zoon van je vader. Wie is dat?"
Vennegoor denkt even na en zegt dan: "Nou eh...volgens mij ben ik dat."
Als een speer rent Van Bommel terug naar Hiddink. "Ik heb het, trainer: het is Vennegoor!"
"Nee, sufferd!" roept Hiddink, "Het is Ewi Smolarek!!"