De eerste klappen van Mike Tyson


In de jungle van New York geldt het recht van de sterkste. De 10-jarige Mike Tyson is een slappeling. Hij is klein voor zijn leeftijd, praat zacht en slist. Een gemakkelijke prooi voor zijn leeftijdgenoten. Zelfs meisjes slaan hem.
Als hij geld bij zich heeft, moet hij het afgeven. Wanneer hij een jas draagt, mag hij die inleveren. Zelfs in zijn eigen huis is Mike niet veilig; als moeder weg is, slaat zijn broer hem.

Tyson is weg van de tamme duiven op een pleintje dicht bij huis. Iedere dag speelt hij met ze. Op een dag komt een oudere jongen naar hem toe en draagt Tyson op de duif die hij in zijn hand heeft, af te geven.
Michael luistert, zoals altijd. De jongen lacht. Plotseling breekt hij de nek van de duif en gooit het dode dier voor de voeten van Tyson. Mike vliegt de oudere jongen aan.

Voor het eerst in zijn leven vecht hij terug. Tyson is niet langer de prooi, maar wordt de jager. Op zijn elfde is Tyson één van de grootste zakkenrollers van Brooklyn.


Sportweek, 28 september 1999

vorige anekdote index anekdotes volgende anekdote


Me Likey! Sharennnn!