The Flying Dutch Mum (2)
Toeschouwer bij één van Fanny Koen's wedstrijden was Jan Blankers, een coach die weinig op had met damesatletiek. Jaren eerder had hij in Revue der sporten bars geschreven: "Zoolang vrouwen nog niet het peil der prestaties bereikt hebben van de mannen, moeten ze buiten wedstrijdathletiek blijven".Maar in Fanny zag hij wel wat. "Zonde, deze atlete op de 800 meter te houden: ze is een geboren sprintster," zo schreef hij later.
Hij nam contact met haar op en dat zou voor de rest van hun leven zijn. In 1940 trouwden ze. (...) Magistraal was de wijze waarop ze in de 4 x 100 meter als laatste loopster een achterstand van vier meter op Australië ongedaan maakte. Ze liep de laatste 100 meter binnen de 11 seconden.Toch was ze er bijna de oorzaak van dat de Nederlandse ploeg niet eens aan de finale kon beginnen. Ze was namelijk tot vlak voor de wedstrijd spoorloos.
In 1988 onthulde ze dit merkwaardige verhaal: "Ik was die ochtend Londen ingegaan om een regenjas te kopen en was gewoon de tijd vergeten. Je moet rekenen dat in Nederland zo vlak na de oorlog vrijwel niets te krijgen was."
Haagsche Courant, 14 december 1999
Sharennnn!